Herkesin, kendi içinde sınırlarını çizdiği bir hayat vardır. kimileri bu sınırları ilahi emirlere göre, kimileri de kendi heva ve heveslerine göre çizer. ama sonuçta herkes, çizdiği sınırların bedelini öder.
Biz ki, 10 lira sadaka verecek olsak bu miktar bize çok gelir.Ama 10 lirayla mağazadan alacak bir şey bulamayız. Biz ki, 10 dakika ibadet edecek olsak bu bize ağır gelir, ama bir film ya da maçı heyecanla izlerken vaktin nasıl geçtiğini anlayamayız.
Biz ki, bir futbol maçının uzamasını çok isteriz, ama cuma namazında hutbenin birkaç dakika uzaması hiç de hoşumuza gitmez.
Biz ki, kurandan bir parça meal okumak bize zor gelir, ama magazin dergileri ve gazeteleri okumak çok hoşumuza gider.
Biz ki, konserlerde ilk sıralarda olmak için çaba sarf ederiz, ama camide ilk sıralarda olmak için çaba sarf etmeyiz.
Biz ki, her gün birilerinin ölüm haberini alır, ama bir gün kendimizin de öleceğini aklımıza getirmeyiz.
Biz ki, bir gün çürüyecekolan vücudumuzu daha formda tutmak için yediklerimize dikkat eder, cilt bakımı yaptırtırız, ama asla çürümeyecek olan ruhumuzun bakımına hiç önem vermeyiz.
Biz ki, cennete gitmeyi çok isteriz, ama hiçbir şey yapmadan…
Bir de, bu tür hatırlatmalar bize masal gibi gelir ama bunlar hayatın gerçekleri olsa gerek ...
